Nog niet zo lang geleden kregen wij via onze Facebookpagina een bericht van Louis. Hij las ons bericht over Timisoara en was geïnspireerd om daar ook een week heen te gaan. Toen hij ons liet weten dat hij enorm had genoten van zijn stedentrip, hebben we hem natuurlijk nog meer vragen meer gesteld. Zijn ervaringen in Roemenië lees je hieronder!

Je bent naar Roemenië geweest. Hoe kwam je op het idee?

Mijn vriendin en ik zijn beiden nog student en na een hele maand werken hadden voor een week met ons tweetjes een reis gepland. We wilden niet te duur op reis gaan. Dan denk je al gauw aan de Oost-Europese landen. Maar hoe we bij Timisoara terechtkwamen is eigenlijk door een eerdere reis. Zelf ben ik enorm actief in de scouting. Om de drie jaar gaan we met de ouderen op kamp. Mijn eerste buitenlandse kwam was vier jaar geleden in de Retezatbergen. Daar hebben we vijf dagen door de bergen getrokken. De rest van de vakantie bezochten we kleine stadjes en deden dagtochten langs watervallen en meren (lacul dracului cheile nerei). Wat ik eigenlijk het leukste aan die hele reis vond, was dat we ’s avonds altijd naar een hotelletje gingen om te eten en drinken. Het traditionele eten is echt de moeite waard. Het bier is ook spotgoedkoop en de mensen waren vriendelijk. Tijdens deze reis hoorde van Timisoara. En nu, vier jaar later, keerde ik dus naar Roemenië terug. Wat me opviel is dat niemand, maar dan ook niemand deze stad kende. De grootouders van m’n vriendin vonden zelfs dat het er gevaarlijk was omwille van zigeuners en dergelijke…

Wat zijn volgens jou de mooiste bezienswaardigheden daar?

Het kostte ons even de tijd om uit te vogelen hoe de stad precies in elkaar zat. We kwamen namelijk aan op een zaterdag, en de zaterdag en zondag zijn blijkjbaar de dagen dat veel winkels en ook het toerismebureau gesloten zijn.

Het centrale plein, Piaţa Victoriei is erg mooi. Daar zie je de bekendste kathedraal, de opera en een leuk parkje met fontein. Het is een gezellige plaats met veel horecazaken en een aangename drukte. Achter de opera ontdekten we ook nog een groot deel van de stad met gezellige pleintjes.

Het kunstmuseum op Piaţa Unirii was ook echt de moeite waard. Als student konden we daar gratis naar binnen. Naast een tiental medewerkers van het museum waren we de enige gasten. Er wordt voornamelijk moderne kunst getoond. Wij vonden dat er heel mooie werken bij zaten!

Bezoek zeker ook de vele parken. Juni is daarvoor de meest geschikte maand, maar in september was het ook nog steeds de moeite waard. Ook de plaatselijke bevolking komt veel in deze parken. In plaats van hangjongeren, zie er vooral veel gepensioneerder, jonge moeders met kinderen en jonge stelletjes.

Als je op de stad bent uitgekeken, kun je ook naar de Iuliusmall gaan. Dat is een extreem groot winkelcentrum waar volgens mij iedere inwoner van Timisoara z’n kleren koopt. Het is opvallend dat er bijna geen winkels als Zara en Massimo Dutti in de stad te vinden zijn. Er zijn in de stad geen winkelstraten zoals hier, dat komt doordat deze winkels allemaal aan de rand van de stad zitten. Ook is er een Auchan waar je zowat alles, maar dan ook alles kunt kopen.

Wat zul je niet gauw meer vergeten van je reis?

Toen we de stad op de tweede dag aan het verkennen waren, hoorden we in de verte luide muziek. Daar zijn we op afgegaan. Er bleek een heel groot ‘feest’ aan de gang te zijn op de Bega, de rivier die door Timisoara heen stroomt. Daar waren verschillende optredens van coverbands, een reddingsoefening van de brandweer, gratis workshops waar je kon schilderen, boetseren, zwaardvechten. Maar, waar iedereen het meeste naar uitkeek was de befaamde badeentjes die van een brug werden gegooid. Blijkbaar kon je gokken welk eendje als eerst zou gaan en een leuke prijs winnen.

Ben je nog iets bijzonders te weten gekomen over Roemenië of Timisoara?

Timisoara streeft ernaar om de Europese cultuurhoofdstad van 2021 te worden, gelijk hebben ze! Wat ik ook niet zal vergeten was de operavoorstelling waar je heen zijn gegaan, Hans en Grietje. Tot onze verwondering was deze helemaal gratis. Misschien niet zo interessant als een Hollywoordfilm, maar toch zeker de moeite waard. De zaal zat helemaal vol met Roemeense kinderen. Zulke dingen zie je in West-Europa niet meer.

Wat was minder leuk?

Héél graag wilden we naar de Bigarwatervallen. Dat was eigenlijk ook een doel van onze trip. Maar helaas, de receptioniste vertelde dat het zonder auto vrijwel onmogelijk was om deze watervallen te bereieken. Nadat we het ook aan enkele locals en het toerismebureau hadden gevraagd, was echt duidelijk dat het nieteens met een gewone auto bereikbaar was, maar dat we zelfs een 4×4 nodig hadden. Dat was erg jammer.

Heb je nog tips of adviezen voor andere reizigers?

Ons favoriete stekje om te eten was ‘Jack’s Bistro’, daar kun je een overheerlijke hamburger eten voor weinig. Een erg leuke plaats! Ook moet je zeker naar een brouwerij buiten de stad gaan. Rondleidingen zijn niet echt mogelijk, maar je kunt er wel een hapje eten. Dan serveren ze enkel Roemeense gerechten. De kaart is extreem uitgebreid, eigenlijk is het gewoon het beste om je ogen te sluiten en willekeurig iets uit te kiezen, omdat je er sowieso geen snars van begrijpt.

En: durf te praten tegen de mensen. Veel mensen in Roemenië spreken niet zo goed Engels. Op het eerste gezicht lijken ze misschien onvriendelijk, omdat ze niet de gewoonte hebben om te lachen of gedag te zeggen, maar eens je tegen hen begint te praten zijn ze zeer hulpvaardig. Op deze manier hebben we een uur met een Roemeense man gepraat in een stadspark. Hij wist ons heel wat interessante dingen te vertellen en we hadden een aangenaam gesprek.

De stad is trouwens opvallend schoon. Je kan als hete ware van de grond eten en al het groen in de stad is superverzorgd. Ze doen echt inspanningen om er een nette plaats van te maken. Als je heengaat, is het een aanrader om van tevoren te bekijken wat er te doen is, want vaak zijn er openluchtcinema’s, operavoorstellingen en optredens, zowel voor toeristen als voor de lokale bevolking. En het is ’s nachts ook veilig op straat.